گل سرخ

سنگ وباران

ساحل دریا

هنگامی که کنار ساحل دریا می نشینی به دور دست خیره میشوی احساس عجیبی به تو دست می دهد.

با خود می اندیشی که خداوند چقدر بزرگ است که دریای به این عظمت را آفریده.

موج هایی که پشت سر هم می آیند ومی روند وکف سفیدی که ایجاد می کنند.وآنگاه غروب که پهنه دریا به رنگ سرخ در می آیدتورا از خود بی خود می کنددر این لحظه به آرامش عجیبی

 می رسی وسبکبال می شوی احساس غریبی است.

انگار خودت رافراموش می کنی وبه جز دریا به چیز دیگری نمی اندیشی به آن شکوه وعظمت وزیبایی به خداوند بلند مرتبه که این دریا را آفرید.

غروب

گل در شب

شالیزار

عشق وعقل

اثر احساس در نظام خلقت کمتر از عقل نیست. برخی از مشکلاتبا عقل حل می‏شود و بعضی با عاطفه، برخی از گره‏ها با عشق حل می‏شود نه با عقل، همچنان که عکس این جمله نیز درست است.

ذکر مثالی عقل و عشق را با یکدیگر مقایسه کرده و لزوم عشق را در برخی از امور زندگانی ثابت می‏کند.

کودکی را فرض کنید که تازه به راه افتاده و از این سو به آن سو جست و خیز 

داشته و پیش روی پدر و مادر می‏دود و بازی می‏کند. آنان نیز هر یک به کار و زندگی خود مشغول‏اند که ناگهان می‏بینند فرزند دلبندشان دوان دوان به سوی استخر آب می‏دود، پدر باعقلش محاسبه می‏کند که ممکن است دنبال اسباب‏ بازی‏اش می‏رود، ممکن است می‏خواهد دستش را به آب بزند و از این گونه احتمالات و اگر پاسخ همه‏ی این احتمالات منفی باشد آن گاه می‏دود و کودک را بغل می‏کند. اما مادر در آن وقت تمام احتمالات و اگرها را کنار گذاشته و بدون کوچکترین تاملی می‏دود و بچه را می‏گیرد. او در آن لحظه به غیر از فرزندش اصلا به چیزی دیگری فکر نمی‏کند.

مادر اگر چه بعد از واقعه بفهمد که حق با شوهرش بوده و او بدون جهت عجله داشته اما باز هم در این گونه پیشآمدها این چنین قضاوت و رفتاری دارد.

و اگر خدای نکرده کودک در استخر بیفتد و پدر و مادر شنا بلد نباشند. پدر با خود می‏گوید اگر من هم بروم غرق می‏شوم و عقل می‏گوید یک تن غرق شود بهتر از این است که دو تن از بین بروند. ولی مادر هر چند پابرهنه به سوی فرزندش می‏دود و خود را به آب می‏زند و فکر می‏کند یا بچه را نجات داده و یا خودش هم خفه می‏شود و در هر دو صورت جان دادن بچه را نمی‏بیند. مرد همواره در بند عقل و حساب است و زن مقهور عشق و احساس.

آری:

 

عشق را با پنج و با شش کار نیست 

مقصد او جز که جذب یار نیست‏

 

ترس و مویی نیست اندر پیش عشق 

جمله قربانند اندر کیش عشق 

hekmat13najolbalaghe

hekmat409najolbalaghe

hekmat10najolbalaghe